Σε ένα μικρό ράντσο η ζωή κυλούσε ήρεμα, ώσπου ένα πρωινό κάτι ξαφνικό συνέβη και στάθηκε η αφορμή για καβγά.
Το τυχερό φτερό της κότας Λολότας, που έκανε τα αυγά πιο νόστιμα απο τα άλλα, χάθηκε!
Πανικός, φωνές και συνομωσίες διαταράσσουν τη γαλήνη του ράντσου και όλοι υποπτεύονται τους πάντες.
Άραγε θα βρουν τη λύση και θα ανακαλύψουν το φτερό ή μήπως η γαλήνη και η ηρεμία δεν θα επιστρέψουν ποτέ στο μικρό μας ράντσο;
σ' ένα ράντσο ειρηνικό,
έγινε κάτι ξαφνικό
που έφερε τον πανικό.
έμενε μια κότα που την έλεγαν Λολότα,
έκανε πολλά αυγά,
μεγάλα και λαχταριστά
και σ' ολόκληρη την εξοχή
είχε γίνει ξακουστή.
Είχε όμως ένα μυστικό,
ένα τυχερό φτερό
φορεμένο στο λαιμό,
και έκανε αυτό τα αυγά
νόστιμα και στρουμπουλά.
ξύπνησε χωρίς αυτό
και με βροντερή φωνή
ξεσηκώνει την αυλή.
Τότε έγινε χαμός,
ξύπνησε κι ο αρχηγός
ο Μήτσος ο τρανός,
ο μάγκας πετεινός.
σταματά την ταραχή,
στη Λολότα ευθύς γυρνά
και με τρόπο την ρωτά:
"Τι έχεις γλυκιά μου και φωνάζεις
κι όλους μας τρομάζεις;"
Και αφού σε κλάματα ξεσπά,
αυτή του απαντά:
"Έχω χάσει το φτερό το τυχερό,
το ένα και μοναδικό
και φοβάμαι πως τα αυγά
δε θα βγαίνουν στρουμπουλά"
για να βρουν όλοι μαζί, το φτερό που είχε χαθεί.
Έτσι λοιπόν συμβούλιο ξεκινάει
και ο κόκκορας πρώτος αρχίζει να λαλάει.
"Φίλοι μου καλοί,
μαζευτήκαμε ετούτη τη στιγμή
γιατί συνέβη κάτι τρομερό...
χάθηκε της Λολότας το τυχερό φτερό!"
ανεβάσαν τη Λολότα,
η οποία αρχίζει να μιλά
με λυγμούς και αναφιλητά:
"Χθες το βράδυ στο σκοτάδι
είδα ένα γουρούνι, με πολύ φαρδύ πηγούνι
το φτερό μου να κοιτάει
και πολύ να λαχταράει."
και το δίκιο τους ζητούν να βρούνε.
Τότε σηκώνεται η Πηρούνα, η χοντρή μαμά Γουρούνα,
τα σκυλιά αγριοκοιτά και αρχίζει να τα κατηγορά
"Μα εμείς είμαστε αθώοι
όχι σαν το σκυλολόι,
που όλο το βράδυ τριγυρίζαν
και συνέχεια μας γαβγίζαν."
το λόγο παίρνει ο Μυθριδάτης,
που είναι σκύλος υπνοβάτης.
Με ύφος λίγο ζαλισμένο βγάζει λόγο παινεμένο:
"Εμείς χθες το βραδάκι
στήσαμε μικρό παρτάκι
Όμως πάνω στη δική σας τη σκεπή
είδαμε γάτα πονηρή,
περίεργα να περπατεί."
στήσαμε μικρό παρτάκι
Όμως πάνω στη δική σας τη σκεπή
είδαμε γάτα πονηρή,
περίεργα να περπατεί."
όλους αρχίζουν να τους κατηγορούν
τα νύχια ακονίζουν,
ενώ τα σκυλιά απο δίπλα τους γαβγίζουν.
Ξεκινούν τρανό καβγά,
σπάνε όλα τα αυγά
και στο ράντσο το ειρηνικό
έχει γίνει μακελειό.
σπάνε όλα τα αυγά
και στο ράντσο το ειρηνικό
έχει γίνει μακελειό.
είδανε πολύ κακό
Ποντίκια γέμισε η περιοχή,
αφού οι γάτες δεν τα δίναν προσοχή.
Όλη αυτή η φασαρία, έφερε ανησυχία
και οι γλυκές μας αγελάδες
δε βγάζαν γάλα στους κουβάδες.
Κι όλα αυτά δεν θα είχανε συμβεί
Αν το φτερό είχε βρεθεί...
βλέπουν κάποιον να πετά.
Ήταν η κουκουβάγια η σοφή,
που τη λέγαν Μαριωρή.
Στο ένα πόδι της κρατούσε,
της Λολότας το φτερό
κι ο καθένας την κοιτούσε,
με ενδιαφέρον ζωηρό.
Αυτή λοιπόν τους εξηγεί,
πως μια νύχτα σκοτεινή,
που αέρα είχε δυνατό,
της ήρθε ξαφνικά,
το τυχερό φτερό.
Όταν άκουσε για τον καβγά,
και για τα σπασμένα αυγά,
αποφάσισε το φτερό πίσω να φέρει
κι όλους να τους συνεφέρει.
και για τα σπασμένα αυγά,
αποφάσισε το φτερό πίσω να φέρει
κι όλους να τους συνεφέρει.
αρχίζει να θυμάται
πως το παράθυρο ανοιχτό,
αφήνει όταν κοιμάται.
Άρα δεν ήτανε συνομωσία
Αλλά απλή απροσεξία...
Και το φτερό δε το 'χε πάρει
Αλλά απλή απροσεξία...
Και το φτερό δε το 'χε πάρει
άλλος,
παρά άνεμος μεγάλος.
παρά άνεμος μεγάλος.
και κοιτάζοντας τ' αστέρια
όρκο δώσανε αγκαλιασμένοι
να 'ναι πάντα αγαπημένοι.
Απ' αυτή την ιστορία,
πηγάζει μια τρανή σοφία:
"Πως κάθε πρόβλημα σημαντικό
πρέπει να λύνεται, με τρόπο ειρηνικό".
πρέπει να λύνεται, με τρόπο ειρηνικό".
Συγγραφείς: Γιώργος Καλμπουρτζής , Γιώργος Κετσιακίδης
Εικονογράφηση: Φωτεινή Γεωργούση
